يک واحد نهادي هنگامي داراي مرکز منافع اقتصادي در داخل يک کشور است که مکانهايي در داخل قلمرو اقتصادي کشور وجود داشته باشند که از طريق آنها بتواند يا قصد داشته باشد به ميزان قابل ملاحظهاي در مبادلات و فعاليتهاي اقتصادي، به صورت نامحدود (يا محدود و دراز مدت)، مشارکت نمايد.